Sneeuw bij de Grand Canyon
18 mei 2011 - Tusayan, Arizona, Verenigde Staten
Vanochtend vroeg hoorden we regen op de camper en toen ik even naar het toilet ging dacht ik zelfs sneeuw te zien. Toen we gingen ontbijten, bleek de joghurt en de roomkaas bevroren te zijn in de koelkast. Ra, ra hoe kon dat. We besloten om vandaag eerst naar het Imax-theater te gaan aan de overkant van de weg en daarna naar de village te rijden. We keken naar een mooie film over de ontdekking van de Grand Canyon en "vlogen" soms diep door de canyon. Toen de film afgelopen was, sneeuwde het behoorlijk, dus dronken we eerst maar even een beker koffie. Na een half uurtje begon de zon weer te schijnen, dus op naar de village. We zetten de camper op de parkeerplaats en maakten een wandeling langs de kant van de Canyon, de rimtrail. Overal prachtige uitzichtspunten. We bleven maar foto's maken. Tegen lunchtijd namen we de shuttllebus terug naar de camper. Toch erg handig zo'n camper. Je hebt altijd alles bij je. Onder het eten begon het weer te sneeuwen, maar we wilden toch nog een wandeling gaan maken op een ander punt. Eigenlijk wilden we nog een eindje afdalen in de canyon, maar het leek ons toch wat te glibberig. Onderweg er naartoe ging het steeds harder sneeuwen, dus besloten we naar het punt te gaan waar de shuttle rijdt wat verder naar het westen. We parkeerden de camper en stapten in de bus, na eerst nog wat warmere kleren aan getrokken te hebben. Er zat verder nog één stel in de bus. De chauffeur stopte overal waar mooie punten waren, zodat we steeds de bus even uit konden om foto's te maken. Bij een mooi punt stapten we nog wat langer uit, om daar op de volgende bus terug te wachten. Inmiddels was het ook weer droog geworden. Daarna weer terug naar de camper en vervolgens weer naar het RV-park in Tusayan. We staan op een ander plekje dan gisteren, met een ander uitzicht. Gelukkig hoeven we niet buiten te zitten en hebben we een warme camper, want buiten is het onaangenaam koud.
tijdens jullie vacantiereis.
geniet er maar lekker van.
liefs en de groetjes,
ook namens mijn broers en zussen.
gr. Marja Knol